iktisat okulları ve ekolleri

Gelen iktisadi düşünce tarihinin , bir iktisadi düşünce okulları grubudur ekonomik yolu üzerinde ortak bir bakış açısı paylaştı payı veya düşünürler ekonomiler işin. İken ekonomistler hep belirli özellikle modern zamanlarda okullara, içine ekonomistler sınıflandırmak sığmayan düşünce okullarda yaygındır. Ekonomik düşünce kabaca üç aşamaya ayrılabilir: premodern ( Greko-Romen , Hint , Farsça , İslam ve Çin İmparatorluğu ), erken modern ( mercantilist , fizyokratlar)) ve modern ( Adam Smith ve 18. yüzyılın sonlarında klasik ekonomi ile başlayan ). Sistematik iktisat teorisi, modern çağ adı verilen şeyin başlangıcından beri geliştirilmiştir .

Günümüzde, ekonomistlerin büyük çoğunluğu ana akım iktisat (bazen 'ortodoks iktisat' olarak adlandırılır) olarak adlandırılan bir yaklaşımı izlemektedir . Ekonomistler genel olarak ekonominin genel kapsamı, ^[1] ve mikroekonomi, belirli pazarlarda veya aktörler üzerinde genel olarak ya makroekonomide uzmanlaşırlar . ^[2]

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki makroekonomik ana akım içinde, tuzlu su ekonomistleri ^[a] ve tatlı su ekonomistlerinin ^[b] daha yanlış-faire fikirleri arasında ayrım yapılabilir . Bununla birlikte, genel dengenin önemi, belirli amaçlar için kullanılan modellerle ilgili metodoloji (örneğin tahmin için istatistiksel modeller, karşı-analiz için yapısal modeller, vb.) Ve belirli faktörlerin analizinde kısmi denge modellerinin önemi konusunda geniş bir anlaşma vardır. ekonomi için önemli (örneğin bankacılık). ^[3]

Tarihin tarihî ekonomi okulu ve kurumsal iktisat okulu gibi bazı etkili yaklaşımları geçersiz hale geldi ya da etkisinde azaldı ve şimdi heterodoks yaklaşımlar olarak kabul ediliyor . Uzun zamandır devam eden diğer heterodoks ekonomik düşünce okulları arasında Avusturya ekonomisi ve Marksist ekonomi yer almaktadır . Feminist ekonomi ve ekolojik ekonomi gibi iktisadi düşüncedeki bazı yeni gelişmeler, ana akım yaklaşımları bağımsız okullar olarak geliştirmek yerine belirli konulara vurgu yaparak uyarlar ve eleştirir.

Çağdaş ekonomik düşünce

Ana ekonomi

Genel ekonomi , ekonomiyi genel olarak heterodoks yaklaşımlardan ve ekonomi içindeki okullardanayırmak için kullanılan bir terimdir. Kaynakların kıt olduğu ve rakip alternatifler arasında seçim yapmanın gerekli olduğu öncülü ile başlar. Yani ekonomi, takasla uğraşır. Kıtlıkla, bir alternatif seçmek, başka bir alternatifi tercih etmek anlamına gelir - fırsat maliyeti . Fırsat maliyeti, rakip alternatifler arasında örtülü bir ilişki ifade eder. Piyasa ekonomisinde fiyatlar olarak kabul edilen bu maliyetler, ekonomik verimliliğin analiziiçin veya bir piyasadaki aksaklıklara verilen yanıtları tahminetmek için kullanılır. Bir de planlı ekonomi karşılaştırılabilir gölge fiyatıİtalyan iktisatçı Enrico Barone tarafından gösterildiği gibi, kaynakların verimli kullanımı için ilişkiler sağlanmalı .

Ekonomistler, teşviklerin ve maliyetlerin karar vermenin şekillenmesinde yaygın bir rol oynadığına inanmaktadır . Buna hemen bir örnek, fiyatların (maliyet olarak) ve gelirin talep edilen miktarı nasıl etkilediğini izole eden tüketici talebi teorisidir . Modern ana akım ekonomi, özellikle 19. yüzyıl sonlarında gelişmeye başlayan neoklasik iktisat üzerine kuruludur . Genel ekonomi, aynı zamanda, pazar başarısızlığının varlığını ve Keynesyen ekonomiden gelen içgörüyü de kabul eder . Ulusal geliri etkileyen uzun dönem değişkenleri analiz etmek için ekonomik büyüme modelleri kullanır . Bu istihdam oyun teorisipiyasa veya piyasa dışı davranışların modellenmesi için. Kolektif davranışı üzerinde bazı önemli anlayışlar (örneğin, ortaya çıkması arasında örgütleri ) vasıtasıyla dahil edilmiştir yeni kurumsal iktisat . Bir tanım çok modern ekonominin yakaladığı bu olduğunu Lionel Robbins bir de 1932 makalesinde : "çalışmalar biter ve alternatif kullanımları vardır kıt yollarla arasında bir ilişki olarak insan davranışını bilim" Kıtlık , mevcut kaynakların tüm istek ve ihtiyaçlarını karşılamak için yetersiz olduğu anlamına gelir . Yetersizlik ve mevcut kaynakların alternatif kullanımları, ekonomik bir problem yoktur. Bu şekilde tanımlanan konu , teşviklerden ve kaynaklardan etkilendiği için , seçim çalışmasını içerir .

Genel ekonomi, geniş (ama sınırsız) bir bakış açısını kapsar. Politik olarak, çoğu ana akım ekonomistler arasında değişen görüşlere sahip bırakınız-yapsınlar için çağdaş liberalizme . Keynesyen makroekonomik politikanın etkinliği ve arzu edilebilirliği gibi, ekonomi içindeki belirli konular hakkında farklı görüşler de bulunmaktadır . Tarihsel olarak, az sayıda ana ekonomist kendilerini bir “okul” üyesi olarak görmelerine rağmen, çoğu bir veya daha fazla neoklasik ekonomi , parasalcılık , Keynesyen ekonomi , yeni klasik ekonomi veya davranışsal ekonomi ile özdeşleşecekti .

Ana akım iktisat içindeki tartışmalar şöyledir:

• piyasaların eksiksizliği ve sözleşme olanakları,
• Asimetrik bilgi problemlerinin varlığı veya önemi,
• Ekonomik ajanların davranışını optimize etmekten sapmaların önemi ve
• dışsallıkların veya kamu mallarının rolü .

Çağdaş heterodoks ekonomisi

Heterodoksik iktisat , bazı düşünce okullarını modern yeni klasik iktisadın mikroekonomik temelleriyle çeşitlendirdiğini ifade eder. Heterodoks iktisatçılar bunun yerine tarihin, doğal sistemlerin, belirsizliklerin ve gücün etkisini vurgulamaktadır. Bunların arasında kurumsal ekonomi , Marksist ekonomi , feminist ekonomi , sosyalist ekonomi , ikili ekonomi , ekolojik ekonomi , biyoekonomi ve termoekonomi var .

19. yüzyılın sonlarında , marjinal devrimi izleyen neoklasik okulla bir takım heterodoks okulları mücadele etti . Birçoğu günümüzde kendine bilinçli bir şekilde muhalif olan okullar olarak hayatta kalır, ancak ana akım ekonomiye göre büyük ölçüde küçültülmüş ve etkilenmiştir . Bunların en önemlileri Kurumsal ekonomi , Marksist ekonomi ve Avusturya Okulu .

Keynesyen iktisadın gelişmesi , egemen neoklasik iktisat okulu için önemli bir zorluktu. Keynesyen görüşler, sonunda John Hicks tarafından geliştirilen Keynesyen- neoklasik sentezin bir sonucu olarak ana akıma girdi . Keynesçilikçiliğin yükselişi ve ana akım iktisatla birleşmesi, heterodoks okullarının çekiciliğini azaltmıştır. Ancak, daha temel bir ortodoks iktisat eleştirisinin savunucuları, Post-Keynesyen ekonomi okulu kurdu .

Daha yakın zamanda ortaya çıkan heterodoks gelişmeler, evrimsel iktisat (bu terim kurumsal ekonomiyi tanımlamak için de kullanılmasına rağmen ), feminist , Yeşil ekonomi , Post-otistik ekonomi ve Termoekonomiyi içerir .

Heterodoks yaklaşımlar genellikle "ana akım" yaklaşımların eleştirilerini içerir. Örneğin:

• feminist ekonomi, emeğin değerlemesini eleştirir ve kadın emeğinin sistematik olarak değer düşüklüğüne uğradığını savunur,
• yeşil ekonomi, ekosistemlerin dışsallaştırılmış ve maddi olmayan durumlarını eleştirir ve bunları maddi ölçülen sermaye varlık modeline doğal sermaye olarak getirmeyi savunur ve
• post-otistik ekonomi, ahlaki felsefeye geri dönüşü savunarak, gözlem ve değerler pahasına biçimsel modellere odaklanmayı eleştirir.

Çoğu heterodoks görüş kapitalizmi eleştiriyor . En dikkate değer istisna Avusturya ekonomisidir.

Georgescu-Roegen , termodinamikten entropi kavramı ( kendi görüşüne göre, onun görüşüne göre, neoklasik iktisadın mekanik temeli olduğu) ve daha sonra evrimsel iktisatta geliştirilen temel çalışmaları yapan ekonomiye yeniden girdi . Çalışmaları termoekonomiye ve ekolojik ekonomiye önemli katkılarda bulundu . ^{[4] [5] [6] [7] [8]}

Dış ana akım ekonomiden ekonomik meseleler üzerine diğer bakış açıları, uluslararası ilişkiler çalışmalarında bağımlılık teorisi ve dünya sistemleri teorisidir .

Ana akım iktisat dışından kaynaklanan ekonomik sistemin önerilen radikal reformları, katılımcı ekonomi hareketi ve ikili ekonomidir .

Tarihsel ekonomik düşünce

Modern makro ve mikroekonomi genç bilimlerdir. ^[9] Ancak geçmişte çoğu, değerden üretim ilişkilerine kadar değişen konular üzerine düşünmüşlerdi. Hanehalkının rolü konusundaki antik Yunan anlayışlarından ve tercihlerine ^[10] , tüccacılığa ve kıymetli metallerin istiflenmesi vurgusuna kadar uzanan modern anlayışa katkıda bulunmaktadır .

Eski ekonomik düşünce

İslam ekonomisi

İslam ekonomisi, İslami düzenlemeleri sadece kişisel meselelerde değil aynı zamanda yoksul kitleleri canlandırmaya dayanan bir İslam toplumunun daha geniş ekonomik hedeflerini ve politikalarını da uygulamayı amaçlamaktadır. Toplumun en düşük kademesine bile ulaşabilmek için, servetin serbest ve engelsiz dolaşımına dayanıyordu. En belirgin özelliklerinden biri (her ikisi şeklinde zenginlik vergisi olan Zekât ve cizye ) ve yasakları ticaret ve muamelelerden (Gelir / Satış / Tüketim / İthalat / İhracat vergileri vs.) her türlü vergileri toplanmakta. Ayırt edici bir diğer özellik ise, para alım satım yaparken tahsil edilen fazlalık şeklindeki faiz yasağıdır. Kağıt para biriminin kullanımına ilişkin ilan da göze çarpıyor. Senet senetleri tanınmasına rağmen, tamamen rezervlerle desteklenmesi gerekir.Kesirli rezervli bankacılık , bir güven ihlali biçimi olarak kabul edilmez .İslam ekonomisi, İslam hukuku uyarınca ekonominin uygulamasıdır . Kökenleri için geri takip edilebilir Halifeliği , ^[11] erken nerede piyasa ekonomisi ve en erken biçimlerinin bazı ticari kapitalizmin bazı "İslami kapitalizm" dediğimiz 8 ve 12. yüzyıllar arasındaki kök saldı. ^[12]

Bu gibi yenilikleri gördük ticaret şirketleri , büyük işletmeler , sözleşmeler , döviz senetleriyle , uzun mesafeli uluslararası ticaret , ilk formları ortaklık ( mufawada gibi) sınırlı ortaklıklar ( Mudaraba'da ) ve en erken formları , kredi , borç , kar , kayıp , sermaye ( al-mal ), sermaye birikimi ( nama al-mal ), ^[13] döner sermaye ,sermaye harcaması , gelir , çekler , senetler , ^[14] tröstler ( Vakıf bakınız ), başlangıç ​​şirketleri , ^[15] tasarruf hesapları , işlem hesapları , rehin alma , borç verme , döviz kurları , bankacılar , para değiştiriciler , defterler , mevduatlar , ödevler , çift ​​girişli defter tutma sistemi , ^[16] dava , ^[17] veacenta kurumu. ^[18] [19]

Bu okul, 20. yüzyılın sonlarından bu yana gelişme ve anlayışı yeniden canlandırdı.

• {abass hamsik}

skolastik felsefe

Gerard de MalynesAvrupa'da geç Orta Çağlar ve erken Rönesans dönemindeki ekonomik politika, ekonomik faaliyeti soylulara ve kiliseye gelir sağlamak için vergilendirilecek bir mal olarak değerlendirdi . Ekonomik borsalar, bir ücret alma veya bir fuar düzenleme hakkı, ayrıca lonca kısıtlamaları ve borç verme konusundaki dini kısıtlamalar gibi feodal haklarla düzenlenmiştir . Olduğu gibi ekonomik politika, belirli bir alanda ticareti teşvik etmek için tasarlandı. Sosyal sınıfın önemi nedeniyle , zengin yasalarizin verilen stiller, malzemeler ve farklı sınıflar için satın alma sıklığı dahil olmak üzere kıyafet ve barınakları düzenleyen yasalaştırıldı. Niccolò Machiavelli kitabında Prens , ekonomi politikasını tavsiye şeklinde teorize eden ilk yazarlardan biriydi. Bunu, prenslerin ve cumhuriyetlerin harcamalarını sınırlandırması ve zenginlerin ya da nüfusun diğerini yok etmesini engellemesi gerektiğini belirterek yaptı . Bu şekilde bir devlet “cömert” olarak görülecektir çünkü vatandaşları için ağır bir yük değildir.

Fizyokratlar

Anne Robert Jacques TurgotFizyokratlar, verimli çalışmanın ve özellikle tarımın ekonominin zenginliği için önemini vurgulayan 18. yüzyıl Fransız ekonomistleriydi. Serbest ticaret ve serbestleştirmeyi erken desteklemeleri, Adam Smith'i ve klasik ekonomistleri etkiledi .

Klasik politik ekonomi

Henry GeorgeKlasik ekonomi politiği olarak da adlandırılan klasik ekonomi , 18. ve 19. yüzyılların ana akım ekonomisinin özgün biçimidir. Klasik ekonomi, piyasaların dengeye gitme eğilimine ve nesnel değer teorilerine odaklanır. Neo-klasik ekonomi, klasik iktisattan öncelikle değer teorisinde faydacı olmak ve marjinal teoriyi model ve denklemlerinin temeli olarak kullanmaktan farklıdır . Marksist ekonomi de klasik teoriden kaynaklanmaktadır. Anders Chydenius (1729-1803) önde girdi klasik liberal bir İskandinav tarihinin. Finli rahip ve milletvekili olan Chydenius adlı bir kitap yayınladı.Milli Kazanç o ticaret ve sanayi özgürlük fikirleri önerir ve ekonomi ve toplum arasındaki ilişkiyi araştırıyor ve ilkelerini ortaya koyan hangi 1765 yılında, liberalizme , önce bu onbir yıl tüm Adam Smith de benzer ve daha kapsamlı bir kitap yayınladı Ulusların Zenginlikleri . Chydenius'a göre, demokrasi, eşitlik ve insan haklarına saygı, toplumun tamamı için ilerleme ve mutluluğa giden tek yoldu.

Amerikan (Ulusal) Okulu

Alexander HamiltonAmerikan Okulu, menşeini Amerika Birleşik Devletleri'nin ilk Hazine Sekreteri Alexander Hamilton'un yazılarına ve ekonomik politikalarına borçludur . Yeni Amerikan üretim üssünün geliştirilmesine ve altyapı projelerinin yanı sıra Ulusal Bankacılık , Kamu Kredisi ve gelişmiş bilimsel ve teknolojik araştırma ve geliştirmeye yönelik devlet yatırımlarının finanse edilmesine yardımcı olmak için ithalat üzerindeki yüksek tarifeleri vurguladı . Ekonomik sistemin en ünlü savunucularından Friedrich List , Ulusal Sistem adını verdi ve Alman Zollverein'in gelişmesinin arkasındaki ana itici güç oldu.ve Almanya'nın Şansölye Otto Von Bismarck altındaki ekonomik politikaları 1879'da başlıyor.

Fransız liberal okulu

Frédéric BastiatFransız Liberal Okulu ("İyimser Okul" veya "Ortodoks Okulu" olarak da bilinir), Collège de France ve Institut de France merkezli 19. yüzyıldan kalma bir ekonomik düşünce okuludur. Des desconomistes dergisi, okul fikirlerini duyurmada etkili oldu. Okul serbest ticareti serbestçe savundu ve feragat kapitalizmini serbest bıraktı. Onlar kolektivist, müdahaleci ve korumacı fikirlerin başlıca rakipleriydi. Bu, Fransız Okulu'nu modern Avusturya Okulunun öncüsü yaptı.

Alman tarihi okulu

Önceki sürümler Friedrich List'i içeriyordu . Tarihsel okul, Alman üniversitelerindeki Ekonomi Sandalyelerine yapılan atamaları büyük ölçüde kontrol altına aldı; Prusya Eğitim Bakanlığı 1882-1907'de üniversite bölüm başkanı Friedrich Althoff'un danışmanlarının birçoğu, okul üyeleri altında okudu. Dahası, Prusya, Almanya’nın entelektüel güç kaynağıydı ve bu nedenle yalnızca orta Avrupa’da değil, aynı zamanda 1900’e kadar ABD’de de egemen oldu; çünkü Amerikan ekonomi mesleği, Alman Doktora Tarih okulu Methodenstreit'e dahil edildi("çekişme yöntemi") oryantasyonu daha teorik ve öncül olan Avusturya Okulu ile. İngilizce konuşulan ülkelerde, Tarih okulu belki de ekonomi araştırmasına en az bilinen ve en az anlaşılan yaklaşımdır, çünkü şu anda baskın olan Anglo-Amerikan analitik bakış açısından kökten farklıdır. Oysa Tarih okulu, sosyal piyasa ekonomisinin hem teoride hem de pratikte , birçok kıta Avrupası ülkesinde baskın ekonomik paradigmanın temelini oluşturur . Tarihî okul aynı zamanda Joseph Schumpeter'in bir kaynağıdırdinamik, değişime yönelik ve inovasyona dayalı ekonomi. Yazıları Okul için eleştirel olabilse de, Schumpeter'in inovasyon ve girişimcilik rolündeki çalışmaları Tarih Okulu tarafından, özellikle von Schmoller ve Sombart'ın çalışmaları ile ortaya çıkan fikirlerin bir devamı olarak görülebilir.Tarihi ekonomi okuluAlmanya'da 19. yüzyılda ortaya çıkan ve 20. yüzyıla kadar devam eden salkımlar, akademik iktisat ve kamu yönetimine bir yaklaşımdı. Tarihî okul, ekonominin kültüre özgü olması ve dolayısıyla alan ve zaman içinde genelleştirilememesi nedeniyle, tarihin insan eylemleri ve ekonomik meseleler hakkındaki kilit bilgi kaynağı olduğunu belirtti. Okul, ekonomik teoremlerin evrensel geçerliliğini reddetti. Ekonomiyi, mantık ve matematikten ziyade dikkatli ampirik ve tarihsel analizlerin sonucu olarak görüyorlardı. Okul kendinden referanslı matematik modellemeye tarihsel, politik ve sosyal çalışmaları tercih etti. Okulun çoğu üyesi de Kathedersozialisten, yani sosyal reform ve ağır sanayileşme döneminde sıradan insan için gelişmiş koşullar ile ilgileniyordu.Wilhelm Roscher , Karl Knies ve Bruno Hildebrand ; Gustav von Schmoller liderliğindeki ve ayrıca Étienne Laspeyres , Karl Bücher , Adolph Wagner ve bir dereceye kadar Lujo Brentano dahil olmak üzere Gençer ; Werner Sombart'ın liderliğindeki ve çok büyük ölçüde Max Weber'i içeren En Genç .

İngiliz tarihi okulu

Edmund BurkeNeredeyse Alman mevkidaşı kadar ünlü olmasa da, William Whewell , Richard Jones , Thomas Edward Cliffe Leslie , Walter Bagehot , Thorold Rogers , Arnold Toynbee , William Cunningham ve William Ashley'den oluşan bir İngiliz Tarih Okulu da vardı . Klasik iktisatçıların, özellikle David Ricardo'nun yazılarını, tümdengelimli yaklaşımını ağır eleştiren bu okuldu . Bu okul endüktif sürece saygı duyuyor ve tarihi gerçeğin şimdiki dönem ile birleştirilmesini istedi.

Fransız tarihi okulu

Ütopya ekonomisi

Gürcü ekonomisi

Harry Gunnison BrownGürcistan ya da jeoizm, hem bireysel hem de ulusal ekonomik sonuçların, arazi değeri vergisi gibi vergiler yoluyla arazi ve doğal kaynaklar üzerindeki kontrolün yol açtığı ekonomik rantın kullanılmasıyla iyileştirileceğini öneren ekonomik bir felsefedir .

Ricardian sosyalizmi

John Francis BrayRicardian sosyalizmi, emeğin tüm servetin ve takas değerinin kaynağı olduğu teorisine dayanan, 19. yüzyılın başlarında klasik ekonomik düşüncenin bir dalıdır ve rant, kâr ve faiz, serbest piyasaya çarpıtmaları temsil eder. Geliştirdikleri Marksizm öncesi kapitalist sömürü teorileri, David Ricardo'nun çalışmalarından ağır bir şekilde etkilenmiş olarak görülüyor ve üretim araçlarının ortak mülkiyetini tercih ediyorlardı .

Marksist ekonomi

Eduard BernsteinMarksist ekonomi, Karl Marx ve Friedrich Engels'in eseridir . Bu okul, emek değer teorisine ve Marx'ın emeğin sermaye tarafından sömürülmesi olarak kabul ettiği şeye odaklanmaktadır . Dolayısıyla, Marksist iktisatta, emek değer teorisi, yalnızca fiyat teorisinden ziyade, kapitalist bir toplumda emeğin sömürülmesinin ölçülmesine yönelik bir yöntemdir. ^[20] [21]

Neo-Marxian ekonomisi

Anarşist ekonomi

Anarşist ekonomi, zorlayıcı sosyal kurumlar tarafından yönetilmeyen üretim ve değişim biçimlerini ana hatlarıyla açıklayan bir dizi teoriden oluşur:

• Avusturyalı ekonomistler tarafından savunulan serbest piyasa anarşizmi
• Karşılıklı insanlar pazar sosyalizmini savunurlar.
• Kolektivist anarşistler , işçi kooperatiflerini ve maaşları üretime harcadıkları zamana bağlı olarak savunurlar .
• Anarko-komünistler , kapitalizmden özgürlükçü komünizme doğrudan bir geçişi ve doğrudan toplumsal demokrasiye sahip bir hediye ekonomisini savunuyorlar.
• Anarko-sendikalistler , işçinin doğrudan eylemini ve genel grevini savunurlar .

Anarşist iktisatla ilgili düşünürler arasında şunlar bulunmaktadır:

Distributism

Distributism aslen Papa Leo XIII tamim öğretilerini yansıtmak için Katolik düşünürler tarafından 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında formüle edilmiş bir ekonomik felsefesidir Rerum Novarum ve Papa Pius en XI tamim Quadragesimo Anno . Özel mülkiyeti korurken, toplumu Hristiyan adalet ilkelerine göre düzenlemek isteyen, kapitalizm ve sosyalizm arasında üçüncü bir yol izlemeye çalışır.

Kurumsal ekonomi

Kurumsal ekonomi, evrimsel sürecin rolünü ve kurumların ekonomik davranışı şekillendirmedeki rolünü anlamaya odaklanır. Orijinal odak noktası Thorstein Veblen'in bir taraftaki teknoloji ile diğer taraftaki toplumun "tören" alanı arasındaki içgüdüsel odaklı ikilemi oluşturuyordu. Adı ve temel unsurları , Walton H. Hamilton tarafından 1919 tarihli bir Amerikan Ekonomik İnceleme makalesine dayanıyor . ^[22] [23]

Neoklasik ekonomi

Neoklasik iktisat, günümüzde kullanılan ekonominin baskın şeklidir ve ekonomistler arasında en yüksek miktarda bağlılığa sahiptir. Genellikle eleştirmenleri tarafından Ortodoks Ekonomisi olarak adlandırılır . Bu yaklaşımın belirttiği daha belirgin tanım, Lionel Robbins tarafından 1932 tarihli bir makalede ele alınmıştır : "insan davranışını kıt araçlar arasında alternatif kullanımlara sahip bir ilişki olarak inceleyen bilim." Kıtlığın tanımı, mevcut kaynakların tüm istek ve ihtiyaçları karşılamak için yetersiz olmasıdır; kıtlık yoksa ve kullanılabilir kaynakların alternatif kullanımı yoksa, o zaman ekonomik bir sorun yoktur .

Lozan okulu

Avusturya okulu

Avusturyalı iktisatçılar , ekonomik gelişmeleri, öznel değer teorisini, paranın nötr olmadığını yorumlamada metodolojik bireyciliği savunuyorlar ve fiyat mekanizmasının örgütlenme gücünü vurguluyorlar (bkz. Ekonomik hesaplama tartışması ) ve ekonomiye karşı zayıf bir yaklaşım. ^[24]

Stockholm okulu

Stockholm Okulu, ekonomik düşünce okulu. İsveç'in Stockholm kentinde, özellikle 1930'larda birlikte çalışan, gevşek örgütlü bir grup İsveç ekonomistini ifade eder.

Stockholm Okulu - John Maynard Keynes gibi - makroekonomide ve talep ve arz teorilerinde aynı sonuca varmıştı. Keynes gibi onlar da yirminci yüzyılın başlarında aktif olan İsveçli bir ekonomist olan Knut Wicksell'in eserlerinden ilham aldılar.

Keynesyen ekonomi

Keynesyen ekonomi, John Maynard Keynes'in çalışmalarından gelişti ve kısa vadede makroekonomi üzerine odaklandı; İki halefi var. Keynes sonrası ekonomi , alternatif bir okul - makroekonomiye odaklanan, Keynesyen geleneğin haleflerinden biri . Makroekonomik katılıklar ve uyum süreçleri üzerinde yoğunlaşıyorlar ve basit optimizasyon modelleri yerine gerçek hayattaki uygulamalara dayanan modelleri için mikro temelleri araştırıyorlar. Genel olarak Cambridge, İngiltere ve Joan Robinson'ın çalışmaları ile ilişkilendirilir (bakınız Post-Keynesyen ekonomi ). Yeni-Keynesyen ekonomiKeynesyen modadaki gelişmelerle ilişkili diğer okul. Bu araştırmacılar, diğer Neoklasik ekonomistlerle mikro temellere ve modelleme davranışına dayanan modellere verilen vurguyu paylaşma eğilimindedir , ancak fiyat ve ücret katılığı gibi standart Keynesyen temalara daha dar odaklanırlar. Bunlar genellikle eski tarz Keynesyen modellerde olduğu gibi basitçe varsayılmak yerine, bu modellerin endojen özellikleri olarak yapılır (bakınız Yeni-Keynesyen ekonomi ).

Şikago okulu

Chicago Okulu, Keynesyenliğe alternatif olarak m paratarizmi geliştirmede özellikle makroekonomide ve makroekonomik modellemede rasyonel beklentilerin kullanımı üzerindeki etkisiyle Chicago Üniversitesi'ndeki fakülte çalışmaları ile ilişkili neoklasik bir ekonomik düşünce okulu .

Carnegie okulu

Neo-Ricardianism

Yeni kurumsal ekonomi

Yeni kurumsal ekonomi, iktisadi faaliyetin temelini oluşturan sosyal ve yasal norm ve kurallara ( kurumlar ) odaklanarak ve daha önceki kurumsal iktisat ve neoklasik iktisadın ötesindeki analizlere odaklanarak ekonomiyi genişletmeye çalışan bir perspektiftir . ^[25] Neoklasik iktisatta dışlanan yönleri içeren genişleyen bir adım olarak görülebilir. Klasik politik ekonominin yönlerini yeniden keşfediyor .

20. yüzyıl okulları

20. yüzyılda dikkat çeken okullar veya iktisattaki düşünce eğilimleri şu şekildedir. Bunlar, yaygın olarak tanınan iyi tanımlanmış akademisyen grupları tarafından savunulmuştur:

20. yüzyılın sonlarında, ekonomik düşüncede değişiklik üreten çalışma alanları şunlardı: risk temelli (fiyat temelli modeller yerine), kusurlu ekonomik aktörler ve ekonomiyi biyolojik bilim olarak ele alma ( soyut değişim yerine evrimsel normlara dayanan ). .

Risk çalışması, zaman içindeki fiyat değişikliklerini fiili fiyattan daha önemli görmekte etkili olmuştur. Bu, özellikle risk / getiri travmalarının alınacak önemli kararlar olduğu finansal ekonomiye uygulandı.

Önemli bir büyüme alanı bilgi ve karar çalışmasıydı. Bu okulun örnekleri arasında Joseph Stiglitz'in çalışmaları yer aldı . Her ikisi de bilgi ekonomisine dayanan asimetrik bilgi ve ahlaki tehlike sorunları, yönetici hisse senedi opsiyonları , sigorta piyasaları ve Üçüncü Dünya borç indirimi gibi modern ekonomik ikilemleri derinden etkiledi .

Son olarak, ekonomi kavramının temelini, fiyat ilişkilerinden ziyade enerji ilişkilerinin ekonomik yapıyı belirlediği fikrini de içeren bir biyoloji dalı olarak ortaya koyan bir dizi ekonomik fikir vardı. Ekonomik modeller oluşturmak için fraktal geometri kullanımı (bkz. Enerji Ekonomisi ). Bebeklik döneminde doğrusal olmayan dinamiklerin ekonomik teoriye uygulanması ve evrimsel psikolojinin uygulanması değerleme süreçlerini ve denge dışı koşulların sürekliliğini araştırdı. En göze çarpan çalışma, fraktalların piyasa analizine uygulanması, özellikle de arbitraj alanındaydı (bkz. Karmaşıklık ekonomisi).). Ekonominin bir diğer bebek dalı nöroekonomikti . Sonuncusu, nasıl seçim yaptığımızı incelemek için sinirbilimi , ekonomiyi ve psikolojiyi birleştirir .