Kullanıcı Oyu: 3 / 5

Fizyokrasi ( Fransızca : Physiocratie ; dan Yunan "doğanın hükümet" için) olan ekonomik teori 18. yüzyıl bir grup tarafından geliştirilen Aydınlanma Fransız iktisatçılar ulusların zenginliği "kara değerinden yalnızca türetilmiş olduğuna inanıyordu tarım " veya " Arazi geliştirme " ve bu tarımsal ürünlerin fiyatlarının yüksek olması gerektiğini ^[1] Teorileri Fransa'da ortaya çıktı ve 18. yüzyılın ikinci yarısında en popüler olanıydı. Fizyokrasi, ekonomi alanında ilk gelişmiş teorilerden biridir .

Harekete özellikle François Quesnay (1694-1774) ve Anne-Robert-Jacques Turgot (1727-1781) hakim oldu. ^[2] Hemen ilk modern okulu, öncesinde klasik ekonomi yayınlanmasıyla başladı Adam Smith'in 'in Ulusların Zenginliği 1776 yılında.

Fizyokratların en önemli katkısı, milli servetin kaynağı olarak üretken çalışmalara olan vurgularıydı. Bu, daha önce okulların, özellikle de cetvelin servetine, altın birikimine veya ticaret dengesine odaklanan ticaretçiliğin aksine . Ticari ticaret okulu iktisat okulu, toplum ürünlerindeki değerin, satış noktasında yaratıldığını söylerken, ^[3] , ürünlerini, ürünlerinin "daha önce" olduğundan daha fazla parayla değiştirdiği için, fizyokratik iktisat okulu, emeği tek değer kaynağı olarak gören ilk kişi. Ancak, fizyokratlar için sadece tarımsal emek bu değeri toplum ürünlerinde yarattı. ^[3] Tüm "endüstriyel" ve tarım dışı işçiler, tarımsal emeğe "verimsiz ekler" idi. ^[3]

Fizyokratlar fikirlerini formüle ederken, ekonomiler neredeyse tamamen tarımcıydı. Muhtemelen teorinin sadece tarım işçiliğinin değerli olduğunu düşünmesinin nedeni budur. Fizyokratlar, mal ve hizmetlerin üretimini, tarımsal fazla tüketimine eşdeğer olarak görüyorlardı; çünkü ana güç kaynağı, insan veya hayvan kasından ve tüm enerji, tarımsal üretimden elde edilen fazlalıktan kaynaklanıyordu. Kapitalist üretimdeki kar , tarımsal üretimin gerçekleştiği arazinin sahibi tarafından elde edilen yalnızca “ rant ” tır. ^[3]

"Fizyokratlar şehirleri yapaylıkları için lanetlediler ve daha doğal yaşam tarzı övdüler. Çiftçileri kutladılar." ^[4] Kendilerine Les Économistes adını verdiler , ancak onları onları takip eden birçok ekonomik düşünce okulundan ayırmak için genellikle fizyokratlar olarak adlandırılıyorlar. ^[5]

Prekürsörleri

Fizyokrasi, zamanın yaygın Avrupa kırsal topluluğu bağlamında geliştirilen bir tarım felsefesidir. Roma Cumhuriyetinin sonlarında , baskın senatör sınıfın bankacılık veya ticaretle uğraşmasına izin verilmedi ^[6], ancak gelirleri için latifundialarına , büyük plantasyonlarına güvendi . Bu kuralı, fazla tarım ürünleri satan serbest vekiller vekilleri aracılığıyla attılar.

Diğer ilham kaynağı, Çin’in ekonomik sisteminden , o zaman da dünyanın en büyüğünden geldi . Çin toplumu geniş bir şekilde dört mesleği , en üstte alim-bürokratları (aynı zamanda tarım toprakları olan ) ve tüccarları (çünkü onlar başkaları tarafından yapılan ürünleri üretmemiş, ancak dağıtılmış mallar ürettiler ) ile ayırmıştır . François Quesnay gibi önde gelen fizyokratlar , Çin'in tarım politikalarını savunan hevesli Konfüçyüsçülerdi . ^[7] Bazı alimler, ütopik komünizmi teşvik eden ziraatçılık okulu ile bağlantılarını savundular . ^[8] Fizyokrasinin ayrılmaz parçalarından biri olan laissez faireQuesnay'ın Çin'deki yazılarından kabul edildi, ^[9] Çin wu wei teriminin bir çevirisiydi . ^[10] Fizyokrasinin doğal düzeni, Çin Taoizminin "Doğanın Yolu" ndan kaynaklanmaktadır. ^[7]

Tarihçe

Aydınlanmış mutlakiyetçilik çağında merkezi devlet kontrolünün artan gücü ulus hakkında merkezi bir sistematik bilgi gerektiriyordu. Büyük bir yenileme, ticari istatistiklerden, hasat raporlarından ve ölüm bildirimlerinden nüfus sayımlarına kadar sayısal ve istatistiksel verilerin toplanması, kullanılması ve yorumlanmasıydı. 1760'lı yıllardan itibaren, Fransa ve Almanya'daki yetkililer, özellikle uzun vadeli ekonomik büyüme konusunda, sistematik planlama için nicel verilere güvenmeye başladı. Ekonomide geliştirilen yeni fikirlerle “aydınlanmış mutlakiyetçilik” faydacı gündemini birleştirdi. Almanya'da bu eğilim özellikle Kameryalizm'de güçlüyken , Fransa'da fizyokraside önemli bir tema vardı. ^[11]

Pierre Le Pesant, sieur de Boisguilbert , Louis XIV’in Paris’teki yerel yönetiminin bir üyesi olarak görev yaptı ve çalışmalarıyla ilgili konularda broşürler ve kitapçıklar yazdı: vergi, tahıl ticareti ve para. Le Pesant, servetin kendi çıkarlarından geldiğini ve piyasaların para akışlarıyla bağlantılı olduğunu iddia etti (yani, alıcı için bir masraf üretici için gelirdir). Bu nedenle, kıtlık zamanlarında fiyatların düşürülmesinin - o dönemde yaygın olarak - üretime engel teşkil ettiği için ekonomik olarak tehlikeli olduğunu fark etti. Genel olarak, Le Pesant, tahıl piyasasında daha az hükümet müdahalesini savundu, çünkü bu tür bir müdahale politikanın çalışmasını engelleyecek “beklentiler” üretecektir. ^[12]

Örneğin, hükümet yurtdışına mısır satın alırsa, bazı insanlar kıtlık olacağı ve daha fazla mısır alacağı, daha yüksek fiyatlara ve daha fazla kıtlığa yol açabileceği tahmininde bulunacaklardı. Bu, serbest ticaretin savunuculuğunun erken bir örneğiydi. Anonim olarak yayınlanan izlemelerde Vauban , La dîme royale olarak bilinen bir sistem önerdi : bu , emlak ve ticarette nispeten düz bir vergiye geçiş yaparak Fransız vergi kodunun büyük ölçüde basitleştirilmesini içeriyordu . Vauban'ın istatistik kullanımı, ekonomideki önceki ampirik yöntemlerle tezat oluşturuyordu. ^[2]

Tarihinde ortalama Yedi Yıl Savaşı Fransa ve İngiltere (1756-1763) arasında, fizyokrasi hareketi büyüdü. Fransa'da yeni ekonomik fikirler için artan bir kitleye işaret eden birkaç dergi ortaya çıktı. Bunların en önemlileri arasında idi Dergisi Œconomique terfi (1721-1772), agronomy ve rasyonel hayvancılık ve Journal ticaret du ağır İrlandalı etkilenmişti (1759-1762), Richard Cantillon'a (1680-1734), her iki fizyokratların hakim ; Journal de l'tarım, ticaret et des mali du (1765-1774) ve ephemerides du citoyen (1767-72 ve 1774-76). ^[2]

Ayrıca, Intendant du ticareti olan Vincent de Gournay (1712-1759), François Véron Duverger de Forbonnais (1722–1800) ve en ünlü iki fizyokrattan biri olan Anne-Robert-Jacques Turgot ( 1722-1800) gibi bir grup genç araştırmacıyı bir araya getirdi. 1727-1781). Diğeri, François Quesnay (1694-1774), çağdaş dergilerde prolifically olarak yazanlar arasındaydı. ^[2]

19. yüzyılda , Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Henry George, kamu gelirinin tek kaynağı değilse de, birincil olarak arazi kirasıkoleksiyonunu savundu .

Tablo économique

Tableau économique veya Ekonomik Tablo ilk tarafından açıklanan ekonomik modeldir François Quesnay fizyokratlara ekonomik teorilerin temelini atmıştır 1759 yılında,. ^[13] Aynı zamanda servet dolaşımı ve ekonomideki ilişkilerin doğası hakkındaki modern fikirlerin kökenlerini de içerir. ^[5]

Quesnay'ın yarattığı model üç ekonomik ajandan oluşuyordu: “mülk sahibi” sınıf sadece toprak sahiplerinden oluşuyordu; "üretken" sınıf, tarım işçilerinden oluşuyordu; "steril" sınıf esnaf ve tüccarlardan oluşuyordu. Üç sınıf arasındaki üretim ve nakit akışı, mülkiyete ait sınıftan kaynaklanıyordu çünkü toprağa sahipti ve diğer iki sınıftan da satın aldılar.

Özellikleri

Doğal düzen

Fizyokratlar, insanların birlikte yaşamasına izin veren " doğal bir düzen " olduğunu düşündü . Erkekler bir şekilde keyfi bir “ sosyal sözleşme ” ile bir araya gelmedi . Aksine, bireylerin toplumda yaşamalarını sağlayacak önemli özgürlükleri kaybetmeden doğal düzenin yasalarını keşfetmeleri gerekiyordu. ^[14] Bu doğal düzen kavramı Çin'de ortaya çıkmıştı. Çinliler, ancak “İnsan Yolu” (devlet kurumları) ve “Doğa Yolu” (Quesnay’ın doğal düzeni) arasında mükemmel bir uyum olduğunda iyi hükümetin olabileceğine inanıyordu. ^[7]

Bireycilik ve laissez-faire

Kişiye ait mülkFizyokratlar, özellikle de Turgot, kendi çıkarlarının ekonominin her bir kesiminin rolünü oynamasının motivasyonu olduğuna inanıyordu. Her birey hangi malları istediklerini ve yaşamlarına istediklerini sağlayarak hangi işin sağlayacağını belirlemek için en uygun olanıdır. Bir kişi başkalarının yararına emek verebilirken, kendi yararı için daha çok çalışacaktır; Bununla birlikte, her bir insanın ihtiyaçları birçok başka insan tarafından karşılanmaktadır. Sistem, bir kişinin ihtiyaçları ve diğer birinin istekleri arasında tamamlayıcı bir ilişki olduğunda en iyi şekilde çalışır ve bu nedenle ticari kısıtlamalar, birinin hedeflerine ulaşmasında doğal bir engel oluşturur. Laissez-faire, François Quesnay'ın Çin'deki yazılarını kabul ettiği söylenen fizyokrat Vincent de Gournay tarafından popülerleştirildi .

Arazi değeri ile ilgili teorilerin hiçbiri, özel mülkiyete sahip olmak için güçlü bir yasal destek olmadan çalışamaz. Bireyselcilik duygusuyla birlikte özel mülk, Tableau'nun işleyişinin kritik bir bileşeni haline gelir. Fizyokratlar, özel mülkiyet kurumuna inanıyordu. Mülkiyeti bir ağaç, dalları, sosyal kurumlar olarak gördüler. Gerçekten de toprak sahiplerinin toprak fazlası üzerinde 2/5 oranından yararlanmaları gerektiğini belirtti. Ayrıca toprak sahiplerine aidat verilmesi gerektiğini savundu, aksi halde toprağı uygulayıcılardan uzaklaştırırlar.

Azalan dönüşler

Yatırım sermayesiTurgot, "değişken girdilerin art arda uygulanmasının, ürünün önce artan bir oranda, daha sonra maksimum bir seviyeye ulaşana kadar azalan bir oranda büyümesine neden olacağını" ilk fark edenlerden biriydi. ^[13] Bu, ulusal refahı artırmak için gereken üretkenlik kazançlarının nihai bir limiti olduğu ve dolayısıyla servetin sınırsız olamayacağının kabulü idi.

Hem Quesnay hem de Anne Robert Jacques Turgot, Baron de Laune , sermayenin üretim sürecine başlaması için çiftçilere ihtiyaç duyulduğunu ve her ikisinin de üretkenliği artırmak için her yılın kârından bazılarını kullanma savunucusu olduğunu fark etti. Emekçilerin ürünlerini üretirken sürdürmeleri için sermayeye de ihtiyaç vardı. Turgot, sermayenin arazi mülkiyeti dışında bir şey için kullanılmasında fırsat maliyetinin ve risklerin bulunduğunu kabul eder ve “ekonomide stratejik bir fonksiyona hizmet” olarak ilgiyi teşvik eder. ^[13]

Sonraki gelişmeler

Fizyokratların fikirleri, Adam Smith , David Ricardo , John Stuart Mill ve her şeyden önce benzer inançlara bağımsız olarak gelmiş gibi görünen Henry George üzerinde etkili oldu . George, Tek Vergili Hareket olarak bilinen şeyin arkasındaki itici güçtü ( Yassı Vergiyle karıştırılmamalıdır ). Tek Vergiler, arsaların yıllık kira değerinin ( arsa değerinin vergilendirilmesi ) kamu gelirinin esas veya tek kaynağı olarak kullanılması için bir öneridir .

Yeni Fizyokratlar

Yeni Fizyokratlar olarak da bilinen Yeni Fizyokratik Lig, fizyokratik ideolojideki en son gelişmedir. Özgün fizyokratik felsefeye dayanan kapsamlı bir platform tanıttı ve modern siyasi platformlar tarafından benimsenmesi için genişletti ve güncelledi. Yeni Fizyokratlar , devlet gelirlerinin ana kaynağı olarak "birleşik yer vergisi" olarak adlandırdıkları ve tüm gelir vergilerini iş piyasasına gelir eki olarak geri gönderdikleri, arazi değer vergisinin bir türevinin uygulanmasını savunuyorlar. . ^[15]

• Byrd, Robert(1995). Roma Cumhuriyeti Senatosu . ABD Hükümeti Baskı Ofisi Senatosu Belgesi 103-23.
• Henry William Spiegel (1983), Ekonomik Düşüncenin Büyümesi, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş Baskı, Duke University Press
• Yves Charbit; Arundhati Virmani(2002) "İktisat Teorisinin Siyasi Başarısızlığı: Fizyokrasi" , Nüfus , Cilt. 57, No. 6. (Kas. - Aralık 2002), s. 855–83, Ulusal Enstitü Ulusal Enstitüsü
• Karl Marx ve Frederick Engels'in KoleksiyonlarındaBulunan 1861–1863 Ekonomik El Yazmaları'ndan "Artı Değer Teorileri" : Cilt 30, New York: Uluslararası Yayıncılar, 1988.
• AL Muller (1978) Quesnay'in Büyüme Teorisi: Yorum, Oxford Ekonomik Makaleler, Yeni Seri, Cilt. 30, No. 1., sayfa 150-56.
• Steiner, Phillippe (2003) "Fizyokrasi ve Fransız Klasik Klasik Politik Ekonomi", Bölüm 5. eds. Biddle, Jeff E, Davis, Jon B ve Samuels, Warren J .: İktisadi Düşünce Tarihine Eşlik Eden . Blackwell Yayınları , 2003.
• İktisadi Düşünce Tarihi İnternet Sitesi, ^{[ ölü link ]} Yeni Sosyal Araştırma Okulu . 6 Şubat 2006
• Tableau Économique - Modern görünüm
• Fizyokratlar döneminden günümüze bir Ekonomik doktrin Tarihi- Charles Gide ve Charles Rist . 1915
• Vinje, Victor Condorcet: Toprak ve SağlıkMeselesi Gibi Ekonomi (Nisus Yayınları, 2017)