Kimselerin bilmediği bir yol belirir
ruhunun derinliklerine varan
Çağırır beni geçmişine
mutluluğun ya da hüznün
cemalinde çizdiği dalgalarda
varoluşuna yelken açan çocuğun çığlıkları
Nedenlerinde değilim
cemaline konan mutluluğun
Hecelerinin arkasına gizlenen
Acemi
utangaç sevgilim
boynumda hala diş izlerin
yürüdün
bütün aşklardan öte
bıraktın kendini
benim gibi bir yüreğe
Acemi
utangaç sevgilim
ömür işte
bir ben olacağım
birde
kapalı gözlerinin ardında
başka bir nefes sesi
Bir haber varmış sessizlikten
İyi değil belli
Bir ses gelmiş girdiğin gizden
Ama korkuyorum kulak vermekten
Boğazımda düğüm düğüm nefesim
yutkunamıyorum.
Hiç bu kadar hızlanmamıştı şu sefil kalbim
Ense kökümden diz kapaklarıma kadar yayılıyor titremem
Acı bir sessizlik senden gelen haber
Gözlerim görüyor ama duymuyor kulaklarım
tarife kavuşmamış duygular sardı etrafı
Bir yanma geliyor boğazımdan yukarı
Gözlerim buğulu görmeye başladı
hiç böylesine
delicesine ağlamaklı olmamıştım
Solarken yapraklarım
ilk vurgununda baharın
bir yaz güneşiydi
yaşadım dudaklarında
Son bir
ağustos gecesiydi bakışların
Hazan oldu mevsim
En sonunda
yağmurlu bir sonbahar ikindisiydin
Gittin
Aktı dağlardan
deli bir ırmak gibi yüreğim
vurdu kendini
kayalara
taşlara
yokluğuna inat
bir parça bıraktı her çarptığında
yokluğuna inat
seni bıraktı
